Op dit moment kent ons land ca. 1 miljoen stellen die met elkaar samenwonen alsof zij gehuwd zijn en dit aantal is stijgende. Ook voor hen geldt dat ruim een derde daarvan helaas hun relatie zullen verbreken. Ten opzichte van gehuwden die scheiden, kan een scheiding van samenwoners nog heftiger zijn.
Eerder heb ik al eens geschreven dat de wet eigenlijk niets voor samenwonenden heeft geregeld. Je moet jezelf maar zien te redden als het mis gaat.
Alimentatie
Hoe vaak zie ik niet dat de vrouw na de geboorte van de kinderen minder gaat werken en de opvoeding op zich neemt. Daardoor loopt zij een achterstand op de arbeidsmarkt op, terwijl de partner blijft werken, carrière gaat opbouwen en meer gaat verdienen. Zij stelt hem immers daartoe in staat door de zorg van de kinderen op zich te nemen. Die achterstand tot de arbeidsmarkt haalt zij niet eenvoudig in. Dit zou men kunnen compenseren door in een samenlevingsovereenkomst vast te leggen dat alimentatie zal worden voldaan als er kinderen komen.
Laatst moest de rechter oordelen over een geval waarin de man op een papiertje had geschreven dat hij "te allen tijde de zorg, in de meest uitgebreide zin van het woord, voor de vrouw en het kind zou dragen". De relatie strandde, de vrouw vorderde alimentatie. De rechter gaf aan dat nergens stond geschreven dat de man verplicht zou zijn om alimentatie te betalen, omdat het woord "alimentatie" niet op het papiertje had gestaan. De vrouw kon volgens de rechter nergens aanspraak op maken.
In een ander geval was wel vastgelegd dat de man aan de vrouw alimentatie zou betalen naar redelijkheid en billijkheid, waarbij zoveel mogelijk aansluiting zou worden gezocht met de wet omtrent alimentatie bij echtscheiding. Echter ook hier oordeelde de rechter dat de vrouw geen aanspraak kon maken op alimentatie. Juridisch was volgens de rechter niet voldoende vastgesteld wat de alimentatie zou moeten zijn, hoe lang deze duurt en wanneer het bedrag zou kunnen worden aangepast. Van belang is kortom dat in de samenlevingsovereenkomst goed wordt omschreven hoe de alimentatie zal zijn.
De hypotheek
Nog een rechtszaak die aandacht verdient, maar die te maken heeft met de hypotheek. Een geval dat bij gehuwden niet speelt omdat de wet daarvoor een regeling heeft.
Zoals zo vaak gaat men samenwonen en koopt men een huis zonder samenlevingscontract. Ook in deze zaak. Beide partners werkten, maar toen het tweede kind in 2002 kwam stopte de vrouw met werken. Na beëindiging van de relatie vorderde de man de helft van de door hem betaalde hypotheekrente en premie levensverzekering terug vanaf het moment dat de vrouw was gestopt met werken en niet meer kon bijdragen in de helft van deze kosten. Ook hier had de vrouw pech. De vrouw moest van de rechter bewijzen dat er afspraken waren gemaakt over de betaling van de hypotheekrente en dit kon zij niet bewijzen. Het feit dat de man de rente voor haar heeft willen betalen rechtvaardigt volgens de rechter niet dat hij daarmee heeft afgezien van verhaal van de rentebetalingen op de vrouw.
Deze vrouw voerde ook nog aan dat de vordering van de man voor een groot deel was verjaard omdat hij pas na het einde van de samenwoning zijn vordering instelde. De man vond dit niet eerlijk omdat bij gehuwden vorderingen op elkaar pas verjaren 6 maanden na het einde van het huwelijk en deze regel ook bij hun zou dienen te gelden. Deze keer kreeg de man geen gelijk.
Een ander geval betrof de financiering door de vrouw van de koopsom van de auto van de man. Ook in dit geval was haar vordering volgens de rechter verjaard en kon zij naar haar centen fluiten. Wie denkt er nou aan tijdens een gelukkige samenwoning om de verjaring formeel stop te zetten? Niemand toch?
TIP:
